οκτωκοράλλια

Κοράλλια της ομοταξίας των ανθόζωων. Ονομάζονται έτσι γιατί συγκροτούν αποικίες τις οποίες αποτελούν πολύποδες με οχτώ κεραίες, προσκολλημένες σε ασβεστολιθικό ή κεράτινο σκελετό. Ο δενδροειδής σκελετός ενός o., του κοραλλιού του ερυθρού, αποτελεί το γνωστό μας κοράλλι. Ορισμένα από τα κοράλλια αυτά, που ονομάζονται αληθινά κοράλλια, έχουν σκελετό αποκλειστικά ασβεστολιθικό, ο οποίος προέρχεται από τις αποθέσεις των ασβεστολιθικών αλάτων που υπάρχουν μέσα στη θάλασσα. Άλλα κοράλλια δεν έχουν τόσο πολύ στερεό σκελετό και άλλα πάλι δεν έχουν καθόλου ή έχουν κεράτινο, όπως η θαλασσόπτερις ή πεννάτουλα και η γοργοvία. Σε μερικά άλλα ο σκελετός τους αποτελείται από ασβεστολιθικές ίνες, που βρίσκονται μέσα στο σώμα τους, όπως στο αλκυόνιο. Τα πραγματικά κοράλλια είναι ογκώδη και εύρωστα, ενώ τα άλλα είδη παρουσιάζονται με σχήματα δενδρυλλίων, με αρκετές διακλαδώσεις. Τα κοράλλια των τροπικών θαλασσών, όπου τα νερά είναι ρηχά, δημιουργούν πολύ μεγάλες αποικίες και με τη συνεχή εναπόθεση και αύξηση σχηματίζουν τους κοραλλιογενείς υφάλους. Μερικά κοράλλια ζουν και στις βαθύτερες και ψυχρότερες θάλασσες, όμως είναι μικρά και απομονωμένα, δεν βλαστάνουν και δεν σχηματίζουν υφάλους. Στο Αρχιπέλαγος των Νησιών Κήις, στα ανοιχτά της Φλώριντας, καθώς και στις Αντίλλες, έχουν μετρηθεί πάνω από 5O είδη κοραλλιών που σχηματίζουν κοραλλιογενείς υφάλους. Τα χρώματα αυτών, που είναι ζωντανά ακόμα, μπορεί να είναι λαμπρά, τα περισσότερα όμως είδη έχουν κίτρινο χρώμα ή καστανό χωρίς λάμψη. Όταν τα μαλακά μέρη των ζώων αυτών σαπίσουν, μένει μόνο ο σκελετός ο οποίος έχει λευκό χρώμα. Τα τραύματα που μπορούν να προκαλέσουν τα ζωντανά κοράλλια είναι οδυνηρά και πολλές φορές χρειάζονται μεγάλα χρονικά διαστήματα ώσπου να επουλωθούν. Το περίφημο κοράλλι των κοσμηματοποιών είναι ένα ο. με σκελετό ασβεστολιθικό και πολύ σκληρό. Οι αποικίες του δεν είναι ποτέ μεγάλες σε έκταση και παρουσιάζονται με δενδρώδη μορφή. Κλαδιά του σκελετού αναπτύσσονται από τους άσπρους πολύποδες με οχτώ κεραίες, όπως στα λουλούδια. Ο σκελετός έχει κόκκινο ή τριανταφυλλί ή άσπρο χρώμα, ανάλογα με την ποικιλία του. Οι ωραιότερες από τις ποικιλίες αυτές βρίσκονται στη Μεσόγειο ή στην Ερυθρά θάλασσα. Το ψάρεμα των κοραλλιών γίνεται από δύτες με τη βοήθεια οργάνων, όπως είναι τα τσιγγέλια, παλιά δίχτυα κ.ά. που ξεριζώνουν στο πέρασμα τους τα κλαδιά του σκελετού των κοραλλιών. Έπειτα ο σκελετός καθαρίζεται, γυαλίζεται και από αυτόν κατασκευάζονται διάφορα κοσμήματα. Στα ο. ανήκουν και δύο αρκετά γνωστά γένη: η πεννατούλη και η γοργονία. Ο σκελετός της πεννατούλης είναι σχεδόν ανύπαρκτος, ενώ της γοργονίας είναι κεράτινος. Τα ο. που έχουν κεράτινο σκελετό αναπτύσσονται γύρω από τον κεντρικό άξονα που έχει την όψη επιδερμίδας. Το σαρκώδες μέρος τους είναι οπλισμένο με ασβεστολιθικές ίνες, που έχουν μικρά εξογκώματα σαν κρεατοελιές. Οι πεννατούλες σχηματίζουν αποικίες, που αποτελούνται από ευλίγιστα άτομα, με διακλαδώσεις σε σχήμα φτέρης. Οι γοργονίες ανοίγουν τα κλαδιά τους σαν βεντάλιες, όχι όμως σε όλες τις διευθύνσεις, αλλά μέσα σε ένα επίπεδο όπου διακρίνεται ένα δίκτυο από λεπτές νευρώσεις σε χρώμα κίτρινο και γαλάζιο. Αν και τα κοράλλια αυτά βρίσκονται στις περισσότερες από τις θερμές θάλασσες, είναι ιδιαίτερα άφθονα και ευδιάκριτα στις Αντίλλες και στη Φλόριντα, όπου αποτελούν υποθαλάσσια δάση, με γαλάζιο ή απαλό κίτρινο χρώμα.

* * *

τα

ζωολ. υφομοταξία κνιδοζώων ανθοζώων, με οκτώ πλοκάμους και γαστρικά διαφράγματα, που υποδιαιρείται σε έξι τάξεις.